Yola Çıkma Zamanı

ve şimdi de karşınızda uzun süre önce keşfettiğim ancak sonra unutmuş olduğum ve kardeşin beni geçen oraya götürmesiyle tekrar aklıma düşen bir kafe. Avam Kahvesi. Taksim'de, İstiklal caddesi ile Cihangir arasında Çukurlu Çeşme sokakta. Bambi var ya (ayakkabıcı) hah ordan girince sola dönüyorsunuz biraz ilerde Fransız lisesi var sağda, onun hemen karşısında kalıyo, minik bi yer. Dışarda 5-6 masa var. Dar alan, masada solo testler. Duvarda eski film afişleri. Eski metal ciklet kutularına küp şekerleri koymuşlar filan, fonda da çok tatlı müzikler çalıyor, genelde dünya müzikleri, soft. Otantik bir yer anlayacağınız. Ama asıl özelliği gazozları. Zira Türkiye'nin 15-16 bölgesinden gazozları getirtiyorlar. Erzincan'dan Ordu'ya, Niğde'den Ereğli'ye. Evet Ereğli'ye. Ben bilmiyordum. 2012'de üretilmeye başlanmış, ilk orda tattım Osmanlı çileği gazozunu, Ereğli'dedeğil:) Bana çok tatlı geldi, soğuk da olmadığından gazı kaçmıştı biraz. Asıl Zafer, Ufuk gazo...

Doymak için değil, cidden keyif aldığım için yerim ve böyle hızlı hızlı veya geçiştirerek değil de keyfine vara vara, yaya yaya yemeği severim. Bu arada çok aykırı denemeler (kurbağa bacağı, at sineği gibi:p) yapmayı tercih etmemekle beraber yeni tatlara açığımdır, bol bol denerim, görsel olarak beni yıkmadığı sürece bi de. Yani karidesi karides olarak görmeden, önüme kaşarlı sotesi geldiğinde hapur hupur götürürüm, acımam; ama balıkların kafası duruyorsa, gözlerine baktığım an yiyemem. Özünde çok da iyi insanım aslında da bu besin zinciri beni mahvetti. Bu arada gittiğim yerleri sağa sola not almak, yemeklerini denemek, aşçılarla konuşmak gibi huylarım vardı hep, son zamanlarda fotoğraflarını da çekmeye başladım. Sonra dedim ki; madem bir blogum var, bu konuda da ilgiliyim, e ne duruyorum o halde, bunu paylaşayım da herkes faydalansın. Çünkü neden? Hayat paylaşınca güzel! eveett, Taksim'i hep çok sevmekle beraber son 1 yıldır haftada en az iki kez gittiğim yer haline dönüştü. ...